Een traan en een lach
tot het noodlot kwam, uit het diepst van de nacht
Iemand nam je mee en je was verdwenen
Over het hele land werd je gezocht
en vele tranen zijn voor je gestort.
Maar het mocht niet baten,
in een rivier ben je achter gelaten.
Als een prinses ben je begraven.
Maar ik hoop dat je herinnering nooit zal vervagen.
Ik hoop dat ze je moordenaar vinden
en dat men voortaan met rust laat alle kinderen!
Ik weet zeker:
In het hart van ieder die je kende ...
Leef je voort
Hilde, Berchem, April 1984
Kleine Wendy van Hilde Bastiaens is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Internationaal-licentie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten